Հայրը լսում էր, թե ինչպես է իր փոքրիկը երեկոյան աղոթք արտասանում: Երեխան ասում է «Բարի գիշեր մայրիկ, հայրիկ, պապիկ և հաջողություն տատիկ»:
Հաջորդ օրը տատիկը մահանում է: Հայրը մտածոում է, որ դա ուղղակի զուգադիպություն է: Որոշ ժամանակ անց փոքրիկն ասում է « Բարի գիշեր մայրիկ և հայրիկ և հաջողություն պապիկ»:
Հաջորդ օրը պապիկը մահանում է: Հայրը մտոծում է, որ դա իրոք տարօրինակ է: Այդ գիշեր երեխան ասում է. «Բարի գիշեր մայրիկ և հաջողություն հայրիկ»: Հայրը սարսափում է:
Նա մտածում է, թե ինքը կմահանա: Հաջորդ օրը նա աշխատանքի է գնում շատ դանդաղ և զգույշ: Այդ օրը նա իրեն շատ զգույշ է պահում և աշխատավայրում է մնում մինչև կեսգիշեր, մտեծելով որ այդտեղ անվտանգ ու ապահով է:
Վերջապես ժամացույցը ցույց է տալիս կեսգիշեր և նա վերադառնում է տուն: Նա ասում է. «Սիրելիս, կարող ես մի բաժակ սուրճ բերել, այսօր շատ ծանր օր էր» :
Նա պատասխանում է. «Քո մոտ վատ օր էր?, այդ ինձ մոտ էր ահավոր օր. Պատկերացնում ես, ես մեր շեմին հայտնաբերեցի մեռած փոստատարին…»:
