Ես ուզում եմ կիսել իմ վիշտը և ուզում եմ լսել ձեր խորհուրդը։ Ես 22 տարեկան եմ, ունեմ 10 ամսական երեխա, ամուսնացած եմ։ Երբ ես 17 տարեկան էի, հանդիպեցի ամուսնուս, ամեն ինչ լավ էր։ Ես ամուսնացա 19 տարեկանում և ամեն ինչ փոխվեց։
Մենք հարսանիքի փողով մեքենա ենք գնել, ծնողներս մեզ հիանալի բնակարան են գնել։ Թվում է, թե երջանկության համար ամեն ինչ կա, բայց երջանկություն չկա՝ ամուսինս անընդհատ դրսում է, տանը չի քնում, չի աշխատում, նվաստացնում է, ընտանիքի առաջ վիրավորում։ Երբեմն խոսքը գնում է կռիվների մասին:
Մենք ապրում ենք իմ ծնողների հաշվին: Վերջերս ապառիկով նոր մեքենա գնեցինք, ծնողներս են դրա համար վճարում, անընդհատ վերցնում է, ես էլ քայլում եմ, երեխան էլ ֆինանսապես իրենց վրա է։
Մենք ամուսնացած ենք 3 տարի, ես չեմ զգում նրա սերը։ Ես սիրում եմ նրան, բայց հասկանում եմ, որ չի կարելի այսպես ապրել, անընդհատ մենակ լինել։ Ես դադարեցի գեղեցիկ հագնվել, հոգ տանել իմ մասին, ուզում եմ ինչ-որ բան գնել նրա համար։ Ես վստահ եմ, որ նա ինձ հետ է փողի պատճառով:
Սա հիվանդ հարաբերություն է, ես հոգնել եմ լացելուց և դժբախտությունից: Ես հասկացա, որ նա ինձ ընտրել է իմ ծնողների ֆինանսական լավ վիճակի պատճառով, չգիտեմ ինչպես շարունակեմ ապրել նրա հետ
