Իմ անունը Նինա է,32 տարեկան եմ,ամուսնուս անունը Նիկիտա է:Նրա հետ ծանոթացել եմ ընկերներից մեկի
խնջույքի ժամանակ:Մենք սկսեցինք հանդիպել:Ես ու ամուսինս այդքան էլ չէինք սիրում խնջույքներ,մենք ավելի
շատ սիրում էին զբոսնել,տեսարժան վայրեր գնալ:Կես տարի հետո մենք ամուսնացանք և անմիջապես տեղա-
փոխվեցինք ամուսնուս տուն.նա մեծ 4 սենյականոց բնակարան ուներ,պապիկից էր ժառանգություն ստացել:
Մենք հանգիստ ապրում էինք,սակայն երեխա չունե-ինք,չէր ստացվում:
Ես մի քանի անգամ ստուգվել էի,բժիշկներն ասում էին,որ ես լիովին առողջ եմ:Ժամանակի ընթացքում ես սկսե-
ցի նրան համոզել,որ պետք է ստուգվել:Նա տվեց բոլոր անհրաժեշտ անալիզները,պարզվեց,որ պատճառը հենց
ինքն էր:Ես սկսեցի ամուսնոսւ հետ գնալ եկեղեցի,աղոթում էի,խնդրում Աստծուց օգնություն:Մի օր ես իմացա,
որ երեխայի եմ սպասում:
Ուրախությանս չափ ու սահման չկար,մտածում էի,որ ամուսինս էլ կուրախանա:Ամուսինս սկսեց գոռգռալ, ա-
սաց,որ իրեն հիմարի տեղ եմ դրել,դավաճանում եմ,ինքը երեխա ունենալ չի կարող:Նա ինձ դուրս արեց տնից և
ասաց,որ հետքս անգամ չերևա այդ տանը,երեխային նա երբեք չի ընադունի:Նա ինքը կդիմի ամուսնալուծութ-
յան համար:
Ես կարողացա մի խղճուկ բնակարան գտնել,գումար չունեի:Ինձ համար շատ դժվար էր,սակայն ամուսնուս ես
չդիմեցի:Անցավ 3 տարի,ես նկարեցի աղջկաս և որոշցի կիսվել աղջկաս նկարոց համացանցում: Մեկ օր անց
նախկին ամուսինս զանգահարեց ինձ,թույլտվություն խնդրեց հյուր գալու համար:Անկեղծ ասած նրան չէի ու-
զում տեսնել,սակայն համաձայնեցի:Նա եկավ և ասաց,որ զղջում է,հիմար է եղել,քանի որ աղջիկը շատ նման է
իրեն:
Ինձ համար շատ վիրավորական էր,քանի որ ես նրան չէի դավաճանել,իսկ նա ինձ շատ էր վիրավորել: Ես նրան
ո՛չ կարող էի ներել ո՛չ էլ կարող է հավատալ:Ես նրան ասացի դրա մասին,սակայն նա սկսեց լացել, ասաց, որ զղ-
ջում է,որ ուզում է տեսնել աղջկան:Ես թույլ տվեցի նրան հանդիպել աղջկա հետ,չնայած նրան,որ հասկանում էի,
որ աղջիկս նրան չի ների:
Մենք նստեցինք աղջկաս հետ միասին.ես ամեն բան պատմեցի նրան:Այդ ժամանակ հայտնեց նախկին սկեսու-
րըս, նրա մոտ հանկարծ սեր էր առաջացել դեպի իր թոռնուհին:Ես միայն մի հարց ունեի,իսկ ու՞ր էին այդ սիրող
հայրն ու տատիկը,երբ աղջիկս հիվանդ էր,երբ ես նրան ինձ հետ աշխատանքի էի տանում:Այժմ,երբ նա արդեն
մեծ աղջիկ է,ձեզ մոտ ծնողական զգացմունքներ են առաջացել:Չեմ կարող ես նրանց ներել,չեմ ուզում, նրանք
ինձ լքեցին իմ ամենադժվար պահին:
Որոշ ժամանակ անց ես ծանոթացա մի լավ տղամարդու հետ:Նա սիրում է և՛ ինձ և՛ աղջկաս:Աղջիկս նրան
հայրիկ է ասում:Երեխային չես կարող խաբել,նա զգում է,թե իր հանդեմ ինչպես են վերաբերում:Ես շուտով
երկրորդ երեխայիս կունենամ,ինձ մոտ ամեն ինչ լավ է:Հավատացեք ձեր հարազատներին,գնահատեք նրանց:
