Առաջին աշխատանքային օրն էր. Տնօրենը օրվա վերջում եկավ և բարկացավ երիտասարդ տղայի վրա. Քիչ անց նա այնպես զղջաց, որ պատրաստ էր նույնիսկ նրան պարգևատրել. Ահա թե ինչ էր արել երիտասարդը…

Մի երիտասարդ տղա Հյուսիսային Դակոտայից տեղափոխվեց Ֆլորիդա և գնաց մեծ առևտրի կենտրոն՝ աշխատանք փնտրելու:

Տնօրենը հարցնում է նրան. «Դուք աշխատանքային փորձ ունե՞ք»:

«Այո,- պատասխանում է տղան,- ես Հյուսիսային Դակոտայում փոշեկուլ էի վաճառում»:

Տնօրենն այդքան էլ համոզված չէր, բայց նա հավանեց այդ տղային և որոշեց նրան հնարավորություն տալ․ «Լավ, կարող եք սկսել վաղվանից:

Երեկոյան կգամ և կտեսնեմ, թե ինչպիսի հաջողությունների եք հասել»:

Առաջին աշխատանքային օրը դժվար էր, բայց տղան պատվով հաղթահարեց այդ փորձությունը: Երեկոյան տնօրենը եկավ առևտրի բաժին:

«Քանի՞ գնորդ ես ունեցել այսօր»,- հարցնում է տնօրենը:

Տղան պատասխանեց. «Մեկ»:

Տնօրենի դեմքը փոխվեց. «Ի՞նչ է նշանակում մեկ:

Սովորաբար մեզ մոտ մեկ վաճառողն ունենում է 20-30 գնորդ: Այսպես չի լինի: Դու չես համապատասխանում մեր պահանջներին»:

Տղան այնպիսի վախեցած տեսք ուներ, որ տնօրենը նույնիսկ սկսեց խղճալ նրան:

Նա մի փոքր հանգիստ տոնով հարցրեց. «Եվ որքա՞ն գումար նա ծախսեց»:

Տղան բարձրացրեց աչքերն ու ասաց. «101,237 դոլար 65 ցենտ»:

Տնօրենի հոնքերը բարձրացան ճակատին. «Որքա՞ն: Այդ ի՞նչ ես վաճառել նրան»:

Տղան պատասխանեց. «Սկզբում ես նրան վաճառեցի նոր ձկնորսական կարթեր: Հետո այդ կարթերին համապատասխան նորաձև կարթաձող ընտրեցինք:

Հետո ես հարցրի նրան, թե որտեղ է գնալու ձկնորսության, տղամարդը պատասխանեց, որ գնալու է լճափ, և ես ասացի նրան, որ իրեն պետք կգա լավ ռետինե մոտորանավակ:

Երբ նա մտահոգվեց, որ մոտորանավակը չի տեղավորվի իր Honda մակնիշի մեքենայի մեջ, մենք միասին գնացինք և նրա համար ընտրեցինք Pajero մակնիշի մեքենա՝ կցասայլակով»:

«Դու ուզում ես ասել, որ այդ տղամարդը եկել էր ձկնորսական կարթ գնելու, իսկ դու նրան վաճառել ես մոտորանավակ և մեքենա՞»,- տնօրենի ծնոտը կախ էր ընկել:

«Ոչ, ոչ: Նա եկել էր կնոջ համար միջադիր գնելու: Իսկ ես նրան ասացի՝ քանի որ հանգստյան օրերն այսպես թե այնպես կորչելու են, ավելի լավ է գնալ ձկնորսության»:

ԱՂԲՅՈՒՐ

Понравилась статья? Поделиться с друзьями:
Яндекс.Метрика