Դուրս էի գալիս տանից, հանկարծ աստիճանների մոտ ծածկոցով փաթաթած նորածին նկատեցի. Մոտենալով նրան՝ կողքին մի տարօրինակ երկտող գտա…

Իմ անունը Մաքս է: Ես ունեմ գրեթե ամեն ինչ. լավ աշխատանք, տուն, մեքենա, ընկերներ: Միայն սիրելի կին չունեմ:Ես սիրում եմ զվարճանալ: Իմ կյանքում շատ աղջիկներ են եղել:

Նրանք ինձ շատ են սիրում, իսկ ես չեմ հասկանում, թե ինչի համար: Բայց օգտվում եմ դրանից:

Մի խոսքով, կյանքս այսպես է անցնում. աշխատանքային օրերին ես օրինակելի որդի եմ և ջանասեր աշխատակից, իսկ հանգստյան օրերին ակումբներում եմ զվարճանում:

Մի օր էլ իմ դռան առաջ հայտնաբերեցի ծածկոցով փաթաթված փոքրիկի: Ես մոտեցա, և երկտող գտա.

«Քո աղջիկն է, Անին: Ես նրան չեմ կարող պահել, թող մնա քեզ հետ»:

Ես զանգեցի մորս: 15 րոպե անց նա մեր տանն էր:

Մայրս գրկեց փոքրիկին, նրան կերակրեց և փոխեց տակդիրը: Մենք սկսեցինք մտածել. թե ինչ պիտի անենք: Հայրությունը հաստատող թեստ հանձնելու որոշում կայացրեցինք:

Արդեն մի շաբաթ երեխան մեր տանն էր: Ես նրան շատ էի կապվել, սիրում էի նրան հետևել, նայել, մինչ քնած է: Նա հրաշք է…Վերջապես եկան անալիզի պատասխանները. ես փոքրիկ Անիի հայրն եմ:

Ոստիկանության շնորհիվ գտանք երեխայի մորը:

Պարզվեց, նա 19 տարեկան է, իմ հերթական ընկերուհիներից մեկը: Աղջիկն ուղղակի վախեցել էր, որ չի կարողանա երեխային մեծացնել:

Մենք փորձեցինք նոր կյանք սկսել: Այժմ ապրում ենք միասին. ես, սիրելի կինս և մեր հրաշք Անին: Մենք իսկապես եջանիկ ենք…

Понравилась статья? Поделиться с друзьями:
Яндекс.Метрика