Ես ուսանողուհի եմ։ Տանը միայն կիսավարտիքով եմ քնում։ Մի անգամ ես ու ընկերուհիս ճամփորդության մեկնեցինք։ Մի քաղաքում հանգրվանեցինք հոսթելում (գիշերելու համար փոքրիկ իջևանատուն), որտեղ մեզնից բացի լիքը անծանոթներ էին մնում։ Բարում մի լավ խմեցինք, հետո գիշերվա կեսին մեզ գցեցինք մեր համարը։ Կարգին հարբած լինելով՝ այդ պահին մոռացա՝ որտեղ եմ ու հանվեցի՝ մնալով միայն կիսավարտիքով՝ մնացած շորերս հենց դռան շեմին նետելով։
Առավոտյան արթնացա տղամարդկանց ձայներից։ Երկու տղա էին տեղավորվել մեր համարում, ու ես գիտակցեցի, որ պառկած եմ մեջքով, թևերս տարածել եմ, իսկ ծածկոցն ավարտում է գոտկատեղիցս մի քիչ ներքևում։ Մտքումս մինչև հինգը հաշվելով՝ արագ շրջվեցի փորի՝ իբր քնի մեջ։ Ընկեր-ընկերուհիներիս շրջանում ես էսքհիբիցիոնսիտուհու համբավ ունեմ։
