Ասում են, տարիների ընթացքում ընտանիքն ավելի ամուր է դառնում և եթե երիտասարդ ամոքւսինները ինչ-ինչ հարցերում դժվարանում են համաձայնության գալ, ապա հասուն տարիքում սկսում են ավելի լավ ճանաչել իրար, դառնում են մեկ ամբողջություն և լրացնում են իրար։
Այդպես էր կարծում նաև այս ընտանիքի հայրը։ Նա, որ ողջ կյանքում իրեն մեծ ընտանիքի հայր էր կարծել ու հոգ էր տարել երեխաների մասին՝ չխնայելով ջանք ու եռանդ և հպարտացել էր, որ ունի սիրելի և նվիրված կին, սիրասուն զավակներ։ Սակայն մի օր նրա երջանկությունը հօդս ցնդեց։
Նա իմացավ, որ ողջ կյանքում անպտուղ է եղել, որ երբեք չէր կարող երեխաներ ունենալ:Նա բժշկական ստուգում էր անցնում, ինչի արդյունքում իմացավ, որ երեխա ունենալու հավանականությունը նրա մոտ լիովին բացակայում էր: Սկզբում նա չհավատաց բժիշկներին, և կրկին ստուգվեց այլ կլինիկայում, այլ բժիշկների մոտ ու կրկին նույն պատասխանը ստացավ:
Նա հայտնվեց դժվարին վիճակում, մի կողմից կռիվ էր տալիս սրտի դեմ, քանի որ իսկապես սիրում էր երեխաներին, որոնց իրենն էր համարել, մյուս կողմից կռիվ էր տալիս խաբված տղամարդը, որը նրան ստիպում էր քայլեր ձեռնարկել:
Նա շոկի մեջ էր, ինչպես էր կարողացել կինն այդպես վարպետորեն խաբել իրեն, ո՞վ կամ ովքե՞ր էին այդ երեխաների հայրերը։ Կինը փորձում էր ինչ որ բաներ բացատրել, բայց նա ցանկություն չուներ նրան տեսնելու կամ լսելու։
Տղամարդը դիմեց դատարան, ամուսնալուծվեց կնոջից, պահանջեց որ իրեն զրկեն ծնողական իրավունքից և դատի տվեց կնոջը իրեն այդքան տարի խաբեու համար: Կնոջը սպառնում է ազատազրկում: Իսկ երեխաների ճակատագիրը մնում է անորոշ:
