Մադամը բացեց հասարակաց տան դուռը և տեսավ բավականին բարետես, լավ հագնված մոտ 40 տարեկան մի տղամարդու: <<Կարող եմ օգնել>>,- հարցրեց նա:
<<Ցանկանում եմ Վալերիին տեսնել,-պատասխանեց տղամարդը: <<Պարոն, Վալերին մեր ամենաթանկ կանանցից է: Միգուցե ուրիշին ցանկանա՞ք>>,- ասում է տիրուհին:
<<Ոչ, ես պետք է Վալերիին տեսնեմ>>,- պատասխանում է տղամարդը: Այդ ժամանակ դուրս է գալիս Վալերին և հայտարարում, որ ինքը հաճախորդներից 5000 $ է վերցնում: Երկար չմտածելով, տղամարդը գրպանից 5000$ է հանում և տալիս Վալերիին, և նրանք բարձրանում են վերև:
Մի ժամից տղամարդը հանգիստ հեռանում է: Հաջորդ օրը նույն տղամարդը նորից է հայտնվում հասարակավ տանը և պահանջում Վալերիին: Վալերին բացատրում է, որ իր մոտ ոչ ոք երկու օր իրար հետևից չի գալիս, որովհետև դա շատ թանկ է, և իր դեպքում զեղչեր չկան: Գինը նույն էր՝ 5000$:
Տղամարդը նորից հանում է փողը, տալիս Վալերիին և նրանք վերև են բարձրանում: ՄԻ ժամ հետո նա հեռանում է: Դու որտեղից ե՞ս>> Հաջորդ օրը նույնպես տղամարդը գալիս է: Բոլորը ապշում են այն բանից, որ նա երրորդ գիշերն է գալիս, բայց նա վճարում է և նրանք բարձրանում են վերև: Իրենց գործերն ավարտելուց հետո Վալերին հարցնում է.
<<Ոչ ոք և ոչ մի անգամ ինձ հետ 3 գիշեր անընդհատ չի եղել. Որտեղից ե՞ք>>: Տղամարդը պատասխանում է. <<Հարավային Կարոլինայից>>: <<Իսկապե՞ս>>,- զարմանում է նա: <<Իմ ընտանիքը Հարավային Կարոլինայում է ապրում>>: <<Գիտեմ>>,-ասում է տղամարդը: <<Ձեր հայրը մահացել է, ես քրոջդ փաստաբանն եմ: Նա ինձ խնդրել է Ձեզ փոխանցել Ձեր ժառանգությունը՝ 15000$>>:
Այս պատմությունը ցույց է տալիս, որ կյանքում 3 բան մնում է անփոփոխ.
Մահը, հարկերը և հարբած փաստաբան․․․