Մի օր առավոտյան միանձնուհի Դժուդին արթնանում է հիանալի տրամադրությամբ, վեր է կենում և գնում խոհանոց նախաճաշելու: Միջանցքում նա տեսնում է քույր Դժեյնին ՝ բարև Դժեյն,- ժպիտով ողջունում է նրան:
Դժենը պատասխանում է ՝ Դու կարծես վեր ես կացել ոչ այն անկողնուց: Դժուդին չի հասկանում , էե ինչ նկատի ւներ նա և շարունակում է ճանապարհը:
Նա անցնու մէ այգու մմոտով, երբ հանդիպում է քույր Ռոբերտային, որից լսում է այս տողերը ՝ կարծես անկողնու ուրիշ կողմից ես վեր կացել: Նրան հետաքրքրում է, թե ինչու են նրան բոլորն ասում ԴԱ, և որոշում է դիմել մայս միանձնուհուն՝
- Բոլորն ասում են, որ ես անկողնու սխալ կողմից եմ վեր կացել,- վրդովված ասում է քույր Դժուդին
- Այո, ուղղակի դու եղաբյր Դժոյի կոշիկներն ես հագել )
