Հաճախ ենք լսում պատմություններ, երբ հարս և սկեսուր լեզու չեն գտնում, քանի որ վերջինս խառնվում է երիտասարդների կյանքին և փորձում ամեն ինչ շտկել:
Կարծես նրան հնարավոր չէ գոհացնել:
Ես ուզում եմ ճշտել որոշ հանգամանքներ, հարգելի հարսներ:
Ինչու՞ է ձեզ թվում, որ ձեր ամուսնու ծնողների տանը ձեզ պիտի առանձնահատուկ վերաբերվեն: Չէ՞ որ այդ դուք եք եկել օտար տուն:
Այնտեղ արդեն կան օրենքներ, խնդրում եմ, սիրալիր եղեք հետևել այդ տան կանոններին: Բայց ոչ, դուք գալիս եք և ուզում փոխել դրանք՝ ըստ ձեր հայացողության:
Իսկ ինչու՞ չի ստացվում հանգիստ ապրել ամուսնու ծնողների հետ: Մի մոռացեք, որ հենց նրանք են մեծացրել և դաստիրակել այն մարդուն, ով այսօր ձեր սիրելին է, իսկ ինչի՞ համար չհարգել և չընդունել ձեր երկրորդ կեսի ամենահարազատ մարդկանց:
Ինչու՞ եք կարծում, որ սեսուրը միայն նրա համար է, որ օգնի տան գործերում և թոռների խնամքի հարցում:
Նա մեծ է տարիքով, և երբեմն էլ կարող է «ապրել սովորեցնել»:
Մի քիչ ներողամիտ եղեք, մի նեղացեք նրանցից: Նրանք ուզում են, որ ձեզ մոտ ամեն ինչ լավ լինի:
