Երեկ կեսօրին եկա տուն: Հեռախոսը զանգում է, էկրանի վրա գրվեց «Անահիտ. Պարագաներ» անունը: Ես նրա հետ ծանոթացել եմ մի առիթով: Մեր տնօրենը որոշեց տոնել ընկերության կազմավորման տարեդարձը, անհրաժեշտ էր ուտելիք և ալկոհոլ գնել: Ծանոթս ինձ խորհուրդ տվեց օգտվել Անահիտի ընկերության ծառայություններից: Մոտ երկու տարի առաջ ևս օգտվել եմ նրա ընկերության ծառայուններից․․․
Ես զարմացա, քանի որ մենք նրա հետ ընդհանրապես չէինք շփվում: Բայց հետաքրքրասիրությունն ավելի շատացավ, և ես վերցրեցի հեռախոսը: Նա չբարևեց, բայց ասաց, որ արդեն 2 տարի է, ինչ ծանոթ է ամուսնուս հետ: Նա դեռ ինչ-որ բան էր ասում, բայց ես այլևս չէի լսում նրան: Ամուսինը նստած էր կողքիս
Ինձ թվաց, թե աշխարհը ոտքերիս տակից փախավ և ամուսինս ասաց, որ չնեղվեմ, այդպես էլ է պատահուն և նա երեխաներին չի լքի: Եվ ես չէի կարող նույնիսկ մտքերս հավաքել: Դրանից հետո, իհարկե ամուսնալուծությունն էր հաջորդ քայլը․․․
11 տարվա ամուսնություն, մինչ այդ գրեթե 3 տարի միասին էինք ապրել: Երկու երեխա ՝ 4 տարեկան թոքրը, մեծը ՝ 9 տարեկան. Ընտանիքիս ապահովվելը գումարով ամբողջությամբ ինձ վրա էր: Ամուսնուս աշխատած գումարը հազիվ իրեն էր բավականացնում: Ես նրան սատարում էի, ես երբեք չեմ հանդիմանել նրան, որ քիչ է վաստակում, իսկ նա՝ սիրուհի է պահում:
Նա ասաց ինձ, որ դա այն պատճառով է, որ ես սառել եմ իմ հանդեպ: Իսկ, ինչպես չսառել, եթե մեկուկես դրույքով, մաքրում, լվանում, եփում ․․․իսկ ամուսինս օգնելու փոխարեն միշտ գումար էր խնդրում ինձանից: Այո, աշխատանքից և կենցաղային աշխատանքներից հետո ես միայն քնել էի ցանկանում…
Մտածեցի ՝ ով է ամուսինս մեր տանը: Ի՞նչ դեր ունի նա մեր ընտանիքում: Նա ոչ նորմալ զրուցակից է, ոչ էլ ընտանիքի հայր: Ես նրան տալիս են Անահիտին և չեմ էլ ափսոսում այդ «գանձի» համար:
Ես այդպես մտածեցի, բայց արցունքները ակամայից թափվեցին աչքերիցս: Մի կողմից հեռանում եմ նրանից և մոռանում անցյալս, մյուս կողմից՝ ափսոսում եմ այսքան ժամանակ նրա հետ անցկացնելու համար: Ես հասկանում եմ, որ շատերը կասեն, որ ինքս եմ մեղավոր: Իսկապես, ես եմ թույլատրել, որ նա ընկերների հետ աջ ու ձախ անի և նույնիսկ գումար եմ տրամադրել դրա համար: Պետք էր ստուգել, թե ինչով է նա զբաղված:
Բայց, ինչպես կարծում եմ, պետք է հետևեյի սիրելիիս: Խիստ մի դատեք ինձ, ես պարզապես պետք է խոսեի նրա հետ: Միգուցե էլի կանայք կան, ովքեր նման պատմությմեջ են ընկել: Եթե կան այդպիսի իրավիճակում հայտնված կանաք, ապա խնդրում եմ ինձ խորհուրդ տվեք, ինչպես ապրել դրանից հետո։
Նախապես շնորհակալություն:
