Ես ստիպված էի հեռանալ տանից, երբ դեռ 17 տարեկան էի: Ես բացարձակ գումար չունեի: Ես գնում էի հին մեքենայով և մեքենայի անիվն իջել էր: Ես ստիպված էի փոխարինել այն ժամանակավոր անիվով: Անմիջապես գնացի անիվների վերանորոգման սրահ:
Տղաները ստուգեցին և ասացին, որ անհրաժեշտ է փոխել բոլոր անիվները: Ես շնորհակալություն հայտնեցի, նստեցի մեքենան և սկսեցի լաց լինել: Հանկարծ դուրս եկավ մենեջերը և ծեծեց մեքենայի լուսամուտը: Նա ասաց, որ ինքն ունի հենց իմ մեքենային հարմար անիվներ:
Ես նրան ասացի, որ ընդհանրապես գումար չունեմ: Ես գտնվում էի /յոթերորդ/ երկնքում, այն բանից հետո, երբ երիտասարդըն ասաց , որ անհանգստանալու կարիք չկա: Այս ամենը տեղի է ունեցել 10 տարի առաջ, սակայն ես մինչև հիմա գալիս եմ այդ տղաների մոտ, չնայած, որ ես ու ընտանիքս ապրում ենք ուրիշ վայրում:
Օգնեք մարդկանց՝ հնարավորությունների սահմանում, չէ, որ Ձեր շնորհիվ ինչ-որ մեկը կարող է մի փոքր երջանիկ զգալ իրեն:
