Մեր պատմությունը սկսվեց 4 տարի առաջ։ Մենք շատ էինք սիրում իրար և որոշեցինք ամուսնանալ։ Ամուս-նական կյանքի 3 տարիները երազի նաման անցան։ Մենք անսահման երջանիկ էինք։ Բայց․․․Բայց լսեք պատ-մության ցավալի ավարտը․․․ Երջանկությունը տևեց 3 տարի․․․
Մայրս ծանր հիվանդացավ և ես սկսեցի խնամել նրան։ Ես ստիպված ժամանակիս հիմանական մասը մայրիկիս էի տրամադրում։ Ուստի քիչ ժամանակ էի լինում տանը՝ ամուսնուս կողքին։ Բայց նույնիսկ այն քիչ ժամանակա-հատվածը, որ նրա հետ էի, զգում էի սառնություն և անտարներություն իմ նկատմամբ։
Ես մտածում էի, որ դա իմ անընդհատ տանից բացակայելու պատճառով է։ մտածում էի, որ նա նեղանում է ին-ձանից իրեն քիչ ժամանակ տրամադրելու համար։Այսպես ապրեցինք ևս 1 տարի։Մեկ տարի անց նա ավելի ագ-րեսիվ դարձավ իմ հանդեպ, անընդհատ կոպտում և վիրավորում էր ինձ։
Ես փորձեցի խոսել ամուսնուս հետ, բացատրել, որ այդ ծանր վիճակում չեմ կարող մայրիկիս մենակ թողնել, որ ես նույնպես կարոտում եմ իրեն։ Ես իրոք ծանր էի տանում մորս հիվանդությունը։ Ամուսինս ասաց, որ լիովին հասկանում է ինձ և մտնում է իմ դրության մեջ։ Սակայն նույնիսկ այդ խոսակցությունից հետո նրա վերաբերմունքը չփոխվեց իմ հանդեպ։
Մի օր էլ եկա տուն և այդ օրվանից մինչ այսօր չեմ կարողանում ուշքի գալ․․․Ես այդ օրը շուտ վերադարձա մայ-րիկիս տանից, ցանկանու էի անկնկալ մատուցել ամուսնուս․․․Մտա տուն և տեսա հատակին ընկած կանացի շապիկ, որն իմը չէր։ Ննջասենյակից ձայներ էին լսվում․․․Ես մոտեցա սենյակին դուռը բացեցի և տեսա ամուսնուս ւո իր սիրուհուն։ Ես շոկի ենթարկվեցի։ Նա ուրիշ կնոջ տուն էր բերել, մեր տուն։ Ամուսինս տեսավ ինձ, նույնիսկ վատ չզգաց իրեն։ Պարզապես ասաց․
-Դե ինչ, դու արդեն ամեն ինչ գիտես։ Ես ինքս էի ցանկանում ասել, բայց լավ է, որ կարիքը չեղավ։ Ես այլևս չեմ ցանկանում ապրել քեզ հետ։ Ես բաժանվում եմ։
-Ես ցավ էի ապրում, չէի ցանկանում հավատալ տեսածիս ու լսածիս։ Մենք այնքան շատ էինք սիրում իրար։ Ես մտածել եմ, որ նա սատարում է ինձ մայրիկիս հարցում։ Բայց փոխարենը նա ինձ մենակ թողեց ինձ համար այդ ծանր ժամանակներում։
ՄԻ քանի ամիս է անցել մեր բաժանումից, մայրս քիչ-քիչ կազդուրվում է։ Ես մայրիկիս չեմ ասել տեղի ունեցածի մասին, չեմ ցանկանում սթրեսի ենթարկել նրան։ Բայց հոգիս ցավում է։ Վերքերը չեն սպիանում։Չգիտեմ ինչպես առաջ շարժվեմ․․․․
