Մեր պատմության հերոսները Բիբիզյանկա անվամբ գրասենյակում աշխատող տնօրենն ու իր շիկահեր քարտուղարուհին են:
Աղջիկը տպագրական մեքենայով թղկթղկացնում էր: Հանկարծ նա ընդհատում է աշխատանքը, նայում է տնօրենին, ով սպասում էր, թե երբ պատրաստ կլինի շտապ փաստաթուղթը և կարմրելով ասում.
-Սաշա ես քեզանից ՍՊԻԴ-ով եմ վարակվել: Սաշան (այսինքն տնօրենը) նույնպես սկսում է կարմրել,հետո գունատվել:Այդ խոստովանությունը նրան մի լավ վախեցրեց: Արյան դոնոր երբեք չէր եղել:
Ինչպես կարող էր այդ հիվանդությունը փոխանցվել, նույնպես չէր հիշում…
Եվ վերջապես ի՞նչ ՍՊԻԴ-ի մասին է խոսքը: Դողացող ձայնով հարցնում է.
-Իիիինչպես? -Դե, ես գրեցի «Александр Сергее», իսկ «вич»-ը փոխանցեցի…
Հիմա ի՞նչ անեմ, Նորի՞ց տպեմ:
