80-ամյա ծեր տատիկն ուներ ոչ մեծ տնտեսություն, ոչ այնքան մեծ բուսական այգի :Ինչպես նաև տան կողքին՝ ծաղկանոց: Տատիկն ամբողջ կյանքը ապրել է Ալթայի երկրամասում գտնվող Վլասիխա գյուղում:
Երբեք չի գնացել որեւէ տեղ:Գետիկողքին գտնվող տնակը ամուսնու հետ միասին են կառուցել: Վերջերս, գյուղացիների օգնությամբ տունը վերակառուցվեց և վերանորոգվեց: Այժմ այս տանը ցնցուղ, գազ, նույնիսկ արբանյակային կապ:
«Ես ունեմ մեկ որդի եւ մեկ թոռ:
Բայց այստեղ մենակ եմ, հիմա իմ բոլոր հարազատները թողել գնացել են, թոռնիկս դպրոց է հարկավոր, կամ ուրիշ տեղ հաճախել»: — ժպտում է Աննա Իվանովնան: Քանի անգամ նա հրավիրել է իր մոտ թոռանը երեխային, բայց ոչ ոք չի գնացել:
Նա ցանկանում էր իր ողջ ունեցվածքը կտակել թոռնիկին,բայց թոռնիկը հրաժարվել է խնամել նրան և ասել, որ երբեք չի գնա իր մոտ:
Բավական թոշակ է ստանում տատիկը, որը ևս ցանկացել է փոխանցել թոռանը: Մի խոսքով, այն ամենն ինչ նա ուներ ցանկանում էր փոխանցել միակ թոռնիկին: Բայց …Վերջին յոթ տարիների ընթացքում ոչ մի անգամ չեն զանգահարել և չեն այցելել տարեց կնոջը: Թոռնիկին և որդուն պատժելու համար տատիկն իր ողջ ունեցվածքը կտակում է հարևան երախան, որը այդ ընթացքում իր համար գնացել է խանութ, օգնել այգում եղած գործերում, ոչ մի անգամ չի թողել, որ տատիկը նեղվի անգամ մարուքներից:
Ես կարծում եմ ամեն ինչ ճիշտ եմ արել: Քանի որ իմ հարազատներն իմ մասի հոգ չեն տարել և իմ ունեցածը կտամ անգամ նրան, ով ինձ հարազատ չէ, բայց հարազատից էլ ավելին է արելինձ համար:
Երբ թոռը իմանում է ողջ եղելության մասին, շտապ մեկնում է տատիկին այցելության, սակայն արդեն շատ ուշ էր: Ժպտաց Աննա Իվանովնան և ոչինչ չասաց….
