Փողոցով քայլում էի մտածելով՝ որտեղի՞ց գումար գտնեմ, որպեսզի վարկս մուծեմ, քանի որ մուծման օրը արդեն մոտենում էր։Իսկ հետո պատահական ասֆալտի վրա ընկած թղթադրամ նկատեցի:
Երբ մոտեցա, որ վերցնեմ, հիշեցի տատիկիս խորհուրդը։ Նրա խոսոքով՝ փողը պետք է վերցնել, լվանալ և դնել սփռոցի տակ և երբեք չծախսել այն, այդպես քեզ մոտ հաջողությունը տեղ ու դադար չի ունենա:
Նա ասում էր նաև, որ եթե գտնես մատանի կամ վզնոց, ապա փականը փակի և դիր տանը։ Եվ տանը վեճեր չեն լինի։
Կարող եք չհավատալ, սակայն իմ ծնողները դեռ իմ ծնվելուց առաջ գտել են մատանի և արել են նշված ձևով։ Եվ ես երբեք չեմ լսել, որ նրանք վիճեն։
Ես վերցրի թղթադրամը և արեցի այնպես, ինչպես տատիկս սովորեցրել էր։
Իսկ դրանից 3 ամիս անց ինձ առաջարկեցին նոր աշխատանք, որի աշխատավարձը 2 անգամ ավելի շատ էր, քան նախորդինը։
Պատահականություն էր արդյո՞ք, թե այնուամենայնիվ տատիկս ճիշտ էր…
