Ես և կինս միասին ապրել ենք ավելի քան երեսուն տարի: Նա միշտ աջակցում էր ինձ, օգնում, լսում և ընդունում ինձ այնպես, ինչպիսին ես կամ: Կինս ինձ համար երեք գեղեցիկ երեխա է ծնել: Ամեն կիրակի նա գնում էր եկեղեցի և աղոթում էր երեխաների և նաև իմ առողջոթւթյան համար:
Կնոջս ճիշտ դաստիարակության և աղոթքների շնորհիվ երեխաներս մեծացան, ազնիվ մարդիկ դարձան և հաստատվեցին անձնական կյանքում և կարիերայում: Կինս առաջարկեց մեր խնայողությունները ներդնել բիզնեսում: Ես ապավինեցի Աստծուն և նրա խորհուրդներին: Պատահական մենք հսկայական գումար ստացանք: Այդ ժամանակ ես չէի հասկանում, որ սա վերջի սկիզբն է:
Մենք տեղափոխվեցինք ավելի հարմարավետ տուն, փոխեցինք մեքենաները:Ես հաճախ սկսեցի մասնակցել միջոցառումների, որոնց մասնակցում էին բարձր մակարդակի մարդիկ: Կինս չէր սիրում երեկույթները և իր ամբողջ ազատ ժամանակն անցկացնում էր եկեղեցում:
Այդ միջոցառումների ժամանակ բոլոր տղամարդիկ գալիս էին երիտասարդ կանանց հետ, ովքեր նրանց սիրուհիներն էին: Ես կարոտում էի կնոջս, ով ինձ սպասում էր տանը և նայում էի այդ երիտասարդ սիրուհիներին, ովքեր ինձ որպես դուստր կլինեին:
Կինս երբեք չի հանդիմանել ինձ: Միշտ փորձել էր մտնել իմ դրության մեջ: Դա այնքան բարի էր: Մեր ընտանիքի բոլոր հաջողությունների գրավականը նա էր: Բայց ես սկսեցի տանը ավելի ու ավելի քիչ լինել …
Մի օր ես հանդիպեցի մի երիտասարդ և շատ գրավիչ շիկահեր աղջկա: Ինչ-որ անսովոր զգացմունք բռնկվեց մեր միջև, և ես պարզապես գլուխս կորցրեցի: Աղջիկը ասեց, որ ինձ հետ լինելու համար նա մի պայման ունի՝ պարտադիր ամուսնություն և ոչ թե բանական սիրավեպ:
Ես երկար ժամանակ մերժեցի նրա պայմանը, բայց այդ կնոջը տիրանալու ցանկությունը ստիպեց ինձ համաձայնել: Աղջիկը ինձ ընդամենը երեք ամիս տվեց: Այս ընթացքում մենք պետք է կամ ամուսնանայինք կամ մոռանաինք իրար ընդմիշտ:
Ես սկսեցի կնոջս անընդհատ փնովել, բողոքներ ներկայացնել: Միայն այդ ժամանակ նկատեցի կնոջս մի քիչ գեր լինելը, ավելորդ բարեպաշտությունն ու հեզությունը: Այս ամենը աննկարագրելիորեն ազդում էին ինձ վար, և մի պահ ես ուղղակի սկսեցի ատել կնոջս:
Ես սկսեցի անընդհատ վիրավորել և նվաստացնել նրանբայց կինս համբերում էր:
Մի հանգստյան օր ես հավաքեցի իմ բոլոր երեխաներին և հարազատներին և սկսեցի մեղադրել կնոջս անիմաստ մեղքերի մեջ: Ես արհեստականորեն ապացուցեցի, թե որքան վատն է նա և որ այլևս հնարավոր չէ միասին լինել: Նա լռեց: Եվ հետո իր կյանքում առաջին անգամ նա առարկեց:
նա ասաց.
-Ես գիտեմ, թե ինչու այլևս չես ուզում ինձ հետ լինել: Պատճառն այն երիտասարդ կինն է։
Իմ հարազատները ցնցված էին: Նրանք չէին հավատում ասվածին: Իմ կրտսեր քույրը նույնիսկ ապտակեց կնոջս
Կինս լքեց մեր տունը: Նա ոչինչ չվերցրեց իր հետ՝ բացարձակապես ամեն ինչ թողնելով ինձ: Կինս ապաստանեց եկեղեցու իր ընկերուհիներից մեկի տանը: Ես ներքուստ վատ էի զգում, բայց կարևորություն չէի տալիս այս զգացողությանը: Իմ բոլոր մտքերը գրավել էր երիտասարդ շիկահերը։
Մենք ամուսնացանք։ Անցավ երեք տարի: Եվ սա իսկական մղձավանջ է: Ինձ համար միայն մեղրամիսն էր հիանալի էր մեր ընտանեկան կյանքում, երբ ես բոլոր մոտ պարծենում էի գեղեցկության թագուհու կնոջով: Հիմա ես չեմ շփվում իմ առաջին ամուսնության երեխաներիս և թոռներիս հետ։ Երկրորդ ամուսնությունից մենք դուստր ունեցանք, բայց ես այդ երեխայի նկատմամբ անտարբեր էի:
Գեղեցկուհի կինս դավաճանում էր ինձ: Ես դրա մասին գիտեի, բայց ոչինչ չէի ձեռնարկում: Նրա հետ սեռական հարաբերություններից ես այլևս հաճույք չէի ստանում:
Կինս ինձանից միայն փող էր սպասում: Նրան միայն գումարն էր հետաքրքրում: Նա չէր մտածում իմ սննդակարգի մասին, հազվադեպ էր տանը ճաշ պատրաստում և անընդհատ նախատում էր ինձ: Կյանքս լրիվ անիմաստ էր դարձել։
Կնոջս մոտ ամեն ինչ լավ էր: Նա հիանալի տեսք ուներ, անում է այն, ինչ սիրում էր: Ես անընդհատ նրան նվերներ եմ ուղարկում և երազում եմ հարաբերություններս վերականգնել, սակայն նա չի ընդունում դրանք:
Նախկին կինս ասաց, որ վաղուց ներել էր ինձ, բայց ինքը չի ցանկանում լինել այդպիսի տղամարդու կողքին: Նրա համար մեր հարաբերությունները ավարտվեցին ընդմիշտ:
Ես նախանձում եմ այն զույգերին, ովքեր անցան բոլոր փորձությունները և մնացին միասին:
Իմ երազանքը նախկին կնոջս հետ ծերանալն է և ոչ թե գեղեցիկ շիկահերի հետ կյանքը․․․
